Vandaag staat feedback op de gemaakte toetsen centraal. Op mijn verzoek ontdekken de kinderen zelf waar hun vergissingen liggen, om ze vervolgens te verbeteren en weer te laten checken. De leerlingen zijn momenteel gemotiveerder om zelf als detectives hun eigen fouten te ontdekken, dan gezamenlijk nieuw oefenmateriaal te maken.
“Wat een oen ben ik! Kijk juf, ik maakte steeds dezelfde fout. Ik tel de getallen op, terwijl ik de honderdtallen moet aftrekken.” Achter elkaar verbetert Maysa nu haar fouten. Interessant hoe de leerlingen zelf ontdekken waar ze een stap gemist hebben of een denkfout hebben gemaakt. Ook wordt duidelijk wie werkelijk extra oefenstof nodig heeft of overtuigd was van zijn of haar gelijk.
Als ze lekker op dreef zijn, start Maysa onverwachts een gesprek. “Misschien ben ik een beetje raar, maar weet je dat ik altijd bang ben voor de toetsen? Ik weet dat ik het goed geoefend heb, maar als ik de opdr8 moet maken, ga ik twijfelen. Mijn hoofd praat dan negatief en zegt dingen als: “Ik ben dom of ik kan het toch niet.” Ze valt stil en kijkt mij aan. Ik knik, glimlach en blijf nog even stil.
Tot Maysa’s verrassing volgt meteen bijval. Haar ene na andere klasgenoot legt uit wat een toets maken met hen doet. Daar schrik ik van, maar vooral als de oorzaak van hun angst tot me doordringt en duidelijk wordt dat het gaat om de reactie van een vorige leerkr8. Zij reageerde, in hun ogen, zo boos op een verkeerd antwoord, dat de kinderen bang zijn geworden om fouten te maken, met alle gevolgen van dien.
Nigel geeft aan dat hij verlamt en zijn hoofd dan plotseling helemaal leeg lijkt. Seps hand verstijft: ”Dan weet ik het antwoord wel, maar lukt het me niet om te schrijven.” Josine geeft aan dat haar hart hard tekeer gaat en ze aan alles gaat twijfelen: “Al weet ik de strategie, het lukt me niet om het toe te passen passen.” En Yoran vertelt dat hij snel maar wat opschrijft: “Zodat het lijkt of ik ook slim ben, net als mijn vrienden, al weet ik het juiste antwoord niet.”
“Weet je wanneer ik helemaal ga flippen? Als iemand zijn potlood of pen met zo’n harde klap op de tafel legt.” Zo dus! En met een klap laat Jip zijn potlood op de tafel landen. “Ik word dan helemaal zenuwachtig, want dan denk ik dat ik de toets ook bijna af moet hebben. Ik wil echt niet de laatste zijn, maar dan kan ik helemaal niet meer nadenken. “Pffffff …”
Ook Jip krijgt meteen bijval. Veel meer kinderen worden beïnvloed door de actie van hun klasgenoot, op moment suprême. Aangezien mijn rol slechts begeleider is stel ik voor om dit te bespreken met hun leerkr8. Opeens is hun animo minder groot. De nakijk- oftewel de begeleidingstijd van de kinderen is voorbij en we gaan uit elkaar. Ik ben benieuwd of de kinderen bovenstaande punten hebben aangekaart bij de leerkr8.
Herken jij de stress van de kinderen tijdens het maken van een toets of vormen Maysa en haar klasgenoten een uitzondering? Via ‘Happy op school’ en groepsopstellingen (Levend Sociogram) werk ik aan het vergroten van het zelfvertrouwen en de authenticiteit van kinderen.
n.b. Kr8stroom is een coachingsbedrijf met het doel om mensen bewust in beweging te brengen. Alle uitingen zijn hieraan gerelateerd en alle interpretaties van derden zijn voor eigen verantwoordelijkheid.
ps. Elk woord met ‘acht’ erin schrijf ik bewust met het cijfer 8. De 8 van Kr8stroom staat voor de verbinding tussen hoofd, hart en buik. Hoe mooi is het om hier bewust van te zijn? Bijvoorbeeld kr8, m8, aand8, aantrekkingskr8, leerkr8 en Kr8stroom.
0 Reacties