“Karen, wil je mij helpen?” Ditmaal komt de vraag van een geweldige, gedreven leerkracht. De fusie is een feit en zij ziet zich voor de uitdaging geplaatst om van 33 kinderen van twee verschillende scholen één groep zes te maken. De klas heeft zeker vijf van oorsprong verschillende nationaliteiten, naast nog allemaal andere interessante persoonlijkheden. Het lijkt onze samenleving wel.
We zijn al even op pad als ik besluit om als interventie een opstelling, met betrekking tot volgorde en plek, te doen met alle kinderen. Uiterlijk lijkt het in de klas goed te lopen, zeker nu er duidelijke regels, afspraken en een goede, betrokken leerkracht voor staat. Tijdens vrije momenten op school of in de pauze komen soms andere dynamieken bovendrijven.
We zijn nog niet in de gymzaal of er ontstaat een opstootje. Gelukkig is dat redelijk snel met aandacht en erkenning opgelost en het bevestigt mijn vermoeden dat onderhuids meer speelt.
Dat is zo gek nog niet. Een fusie heeft invloed op iedereen en zet alles in beweging. Dat geldt trouwens voor allerlei organisaties. Dat is systemisch een gegeven. Al heeft niemand om deze situatie gevraagd, het is een feit en zeker ook een kans
en die grijpen we aan.
Gebruikmakend van mijn intuïtie ga ik aan de slag. Eerst laat ik de kinderen in twee delen van de gymzaal hun eigen oude klassen ‘doorlopen’ van beide scholen. We starten bij de groepen 1 en 2 en gaan zo door tot we bij de beide groepen vijf komen. Als ik vraag wat de kinderen opvalt, reageert een kind verbaasd: “Ik dacht dat zij met meer zouden zijn, maar wij hadden meteen al een grotere groep.” Een ander kind valt op dat na de kleuterklassen nog veel kinderen langs de kant staan. Door de jaren heen zijn er nog vele kinderen op school bijgekomen, allemaal nieuwkomers om zo veel verschillende redenen.
Als iedereen bij de start van groep zes in het veld staat, heerst er onrust. Wanneer ik aangeef dat ze op zoek mogen gaan naar een goede plek voor zichzelf ontstaat er chaos. Er vormen zich groepjes die weer invloed hebben op kinderen die al ergens staan, die vervolgens weer in beweging komen, waardoor soms groepjes uit elkaar vallen. Anderen lijken zich te verstoppen om zo te ontkomen aan de drukte.
Korte tijd later bevries ik de situatie en vraag of iedereen een fijne plek heeft gevonden. Er klinkt enig gemompel. Wie denkt nog een betere plek te kunnen vinden? vraag ik. Een stuk of acht vingers vliegen de lucht in. Zo ook van een van de mannetjes die regelmatig bij een conflict betrokken is. Waarom is jouw plek niet fijn? “Zij staat vóór mij. Nu kan ik niet vooruit kijken. Zíj moet weg!” Laten we het anders doen. Wij blijven allemaal staan en jij mag rondlopen om een betere plek vinden. Neem je tijd, wij wachten.
Na enig onwennig lopen door de ruimte komt hij tot stilstand, verrassend ver van zijn vrienden, vlakbij een ander groepje. En zo krijgen nog enkele kinderen de kans om hun eigen plek te vinden. Ook de leerkracht heeft haar plek gevonden. “Kijk juf, we staan nu in een soort kring!” Als vanzelf ontdekken de kinderen dat er een natuurlijke rust ontstaat. Kan iedereen elkaar nu goed zien? Bijna alle handen gaan bevestigend de lucht in.
“Juf Karen, kunnen we dit ook ’s avonds doen? Het is nu zo lekker rustig, dan kan ik snel in slaap komen!”, klinkt de spontane reactie van een jongen met ADHD. Er klinkt gelach en daarna is het weer als vanzelf stil. Gymzaal, 33 kinderen en rust. Behalve in mijn hart, want dat maakt een vreugdesprongetje. Wat een kanjers!
Als we naar klas teruglopen loop ik in een opwelling naar een jongen toe, sla mijn arm om hem heen en zeg: ‘Jij stond steeds in de hoek. Hoe was het voor jou?’ Twee ogen kijken mij oprecht en dankbaar aan. “Ik dacht dat je mij niet gezien had, maar nu weet ik dat het wel zo is. Ja, ik stond daar fijn. Zo was ik alleen en kon toch iedereen zien.” Het lijkt wel of hij versterkt doorloopt.
Voor de opstellingen maak ik gebruik van twee vormen. Voor jonge kinderen en individuele coaching gebruik ik poppetjes die als representanten fungeren. Dat werkt heel goed. Met oudere groepen ga ik vaak zelf met de mensen aan de slag, waar hier een voorbeeld van gegeven wordt.
Neem contact met mij op als je nieuwsgierig bent naar wat ik voor je kan betekenen of als je een probleem of hulpvraag hebt.
0 reacties